یزدفردا :به غیر از دیدارها و نامه نگاری های صورت گرفته بین مقامات ایرانی و آمریکایی، برخی از مواضع رسمی رؤسای دولت‌ها در مسئله رابطه با آمریکا باعث بروز واکنش‌هایی در داخل و خارج از کشور شده است.

پایان جنگ و روی کار آمدن هاشمی رفسنجانی در کنار کمک ایران در آزادی گروگان‌های آمریکایی گرفتار شده در لبنان و موضع بی طرف ایران در مسئله اشغال کویت توسط آمریکا، از تنش های موجود بین روابط ایران و آمریکا کاست. در همان زمان هاشمی با شبکه تلویزیونی CNN به گفت گو می‌نشیند که طبق گفته‌های خودش به دنبال شروع مذاکره با آمریکا بوده که محقق نشده است:

«می‌خواستم با آمریکا با شروطی که گذاشته بودم، مذاکره را شروع کنم که نتوانستم. نتوانستم غیر از این است که نخواستم»[12]

نخستین پالس‌های خاتمی به آمریکا در چارچوب سیاست تنش زدایی‌اش را می توان در مصاحبه وی با شبکه سی‌بی‌اس آمریکا دانست. او در این مصاحبه با اشاره به اینکه جمهوری اسلامی ایران اصل تشنج زدایی را پیشه‏ کرده، در مورد ایجاد رابطه با آمریکا می‌گوید: «من مراتب احترام خود‏ را به ملت و مردم آمریکا اعلام می کنم و امیدوارم با مردم آمریکا در‏ آینده ای نزدیک ، سخن بگویم ولی از بدی هایی که سیاستمداران آمریکا در‏ پنجاه سال گذشته در حق ما روا داشتند متأسفم.»[13]

موضع گیری بعدی خاتمی که بازخوردهای بسیاری در کشور داشت، در مصاحبه وی با شبکه CNN رقم خورد که در آن از فروپاشی دیوار بلند بی‌اعتمادی سخن به میان آورده بود و از آتش زدن پرچم آمریکا اظهار تأسف کرده بود:« بنده هم در زمینه آتش زدن پرچم به هیچ وجه با آنچه که باعث جریحه دار‏ شدن احساسات ملت و رمز و نمونه ملیت یک کشور باشد موافق نیستم»[14]

روی کار آمدن احمدی نژاد با گفتمان عدالت خواهی و استکبار ستیزی در سیاست خارجی، تنش‌های بین ایران و آمریکا را افزایش داد. اما این روند توسط دولت ادامه پیدا نکرد و وی در آخرین سفر خود در نیویورک حرف از مذاکره مستقیم و رودر رو با آمریکا به میان آورد: «بنده جزء کسانی هستم که معتقدم امکان تداوم این شرایط بین ایران و آمریکا وجود ندارد و باید این وضعیت بهبود یابد... دو کشور بزرگ، موثر و قدرتمند، 33 سال است که رودرروی یکدیگر قرار گرفته اند و اگر در این مدت هم افزا با یکدیگر عمل کرده بودند امروز شرایط بین المللی شکل دیگری داشت»[15]

دیگر مواضع جنجال‌آمیز

اما به غیر از مواضع رؤسای جمهور در رابطه با مذاکره و رابطه با آمریکا، می توان از دیگر مواضعی یاد کرد که در زمان خود جنجال های بسیاری ایجاد کرد. مقاله عطاالله مهاجرانی معاون پارلمانی وقت رئیس جمهور با عنوان «مذاکره مستقیم» که سال 69 در روزنامه اطلاعات به چاپ رسید، از این دست مواضع است. مهاجرانی در قسمتی از مقاله نوشته بود: «جیمز بیکر، وزیر امور خارجه آمریکا در روز یکشنبه گذشته (۳۰ فروردین ۱۳۶۹) اعلام کرد که آمریکا آماده است با مقامات ایرانی مستقیماً مذاکره نماید ،ممکن است بگوئیم به همین دلیل، فتنه ای در کار و توطئه ای برپاست و الا چگونه است که «بیکر» پیشنهاد مذاکره مستقیم را داده است. در هر حال این خود شیوه ای است که صرف نظر از سنجش سخن و موضوع، صرفاً به همین اعتبار که گوینده چه کسی است، می توان به سخن خط بطلان کشید و در پس هر حرفی، توطئه ای را کشف کرد.

به گمانم می توان از زاویه ای دیگر نیز، مذاکره مستقیم را سنجید و بین مذاکره مستقیم و غیرمستقیم طرف بهتر و یا لااقل آن که شرش کمتر است را برگزینیم…به گمانم اگر در شرایط ویژه ای که هستیم، مصلحت های کشور و انقلاب را بر سایر امور ترجیح ندهیم، بهره اش از دست رفتن فرصت ها برای انقلاب و کشور و ملتی خواهد بود که دشمنانش می خواهند فرصت های او را بگیرند و سال ها پس ازسال ها بگذرد و ما در وادی بازی با شعار، مثل بازی با یخ متوقف بمانیم.»[16]

موضع محمدجواد لاریجانی عضو کمسیون سیاست خارجی مجلس پنجم و رئیس مرکز پژوهش‌ها در سال 75 نیز واکنش‌های فراوانی به دنبال داشت؛ لاریجانی در رابطه با مذاکره با آمریکا گفته بود: «اگر لازم باشد با شیطان در قعر جهنم هم مذاکره خواهیم کرد»[17]

جمع‌بندی

اشتباهات و ضعف دولت‌ها در سامان بخشیدن به مسائل و عدم باور به ظرفیت‌های درونی کشور برای حل مشکلات باعث شده جریان‌هایی در دولت و حاشیه آن به سمت مذاکره و به تبع آن برقراری رابطه با آمریکا بروند. اما تجربه تاریخی نشان داده است که این تعاملات و ارتباطاتی که صورت گرفته، نتیجه و اثر مثبتی برای دولت و مردم ایران نداشته است.

در مسئله مذاکرات هسته ای نیز برخی بدون توجه به تجربه‌های تاریخی کشور در تعامل با آمریکا، حل و فصل پرونده هسته‌ای را از طریق مذاکره و ایجاد رابطه مستقیم با آمریکا جستجو می کنند که در آخر و در آستانه مذاکرات جامع بین ایران و گروه 1+5 این افراد را به توجه به بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با مردم آذربایجان توصیه می کنیم: "بعضى از مسئولين و دولتمردان - دولتمردان آن دولت، بعد هم دولتمردان اين دولت - فكر ميكنند در قضيّه‌ى هسته‌اى ما با آمريكايى‌ها مذاكره كنيم [تا] موضوع حل بشود؛ گفتيم خيلى خب، اصرار داريد شما، در اين موضوعِ بالخصوص برويد مذاكره كنيد؛ ولى در همان سخنرانى اوّل امسال گفتم من خوشبين نيستم؛ مخالفتى نمي‌كنم امّا خوشبين نيستم. ببينيد مرتّب پى‌درپى اظهارات سخيف آمريكايى‌ها را؛ سناتور بى‌آبروى آمريكايى از صهيونيست‌ها پول مي‌گيرد تا برود در مجلس سناى آمريكا به ملّت دشنام صريح بدهد، نه اينكه اهانت كند؛ دشنام ميدهد. رؤساى كشورشان هم همين‌جور، در سطوح مختلف به ملّت ايران [اهانت كند] ."[18]

مطلب این صفحه را به زبان دلخواه خود ترجمه کنید

مخاطبان آن لاین یزدفردا -فرداییان همیشه همراه یزدفردا در سراسر جهان

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا